Pompa głębinowa GTC 2.23 230V 3,5" Hydro-Vacuum 15m przewód+box
Wykonanie: pływające wirniki, ziększona odporność na piasek wbudowany zawór zwrotny stabilizujące...
- Wydajność max: max-105 L/min
- Wysokość podnoszenia max: 125m / 12,5bar
Żelazo to najczęściej spotykany minerał w wodzie studziennej. Związki żelaza odpowiadają za metaliczny posmak i bursztynowe zabarwienie wody. Choć żelazo samo w sobie jest niezbędnym pierwiastkiem dla funkcjonowania ludzkiego organizmu, to jego nadmiar może mieć negatywny wpływ na zdrowie, nie wspominając już o instalacji wodnej i podłączonych do niej urządzeniach. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, czy żelazo w wodzie jest szkodliwe.
Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), dopuszczalna zawartość żelaza w wodzie pitnej wynosi 0,3 mg/l. Nieco bardziej surowe są polskie przepisy odnośnie do standardów jakości wody pitnej. Te stanowią, że stężenie żelaza nie powinno przekraczać 200 μg/l (0,2 mg/l).
Podkreślmy przy tym, że wspomniane przepisy obowiązują dostawców wody pitnej, czyli głównie zakłady wodociągowe. Nikt natomiast w zasadzie nie kontroluje prywatnych ujęć, czyli przydomowych studni.
Tymczasem badania prowadzone m.in. przez lokalne stacje sanepidu wykazały, że w aż około 70% surowych wód z ujęć podziemnych występuje podwyższone stężenie żelaza. Wniosek? Planując korzystanie z własnej studni na cele bytowe i spożywcze, szczególnie do zasilania wodą domu jednorodzinnego, należy zainwestować w rozwiązania uzdatniające, w tym usuwające nadmiar żelaza z wody.
To, że badanie wody studziennej wykazało przekroczenie norm stężenia żelaza, nie jest równoznaczne z tym, że takiej wody nie można używać np. do mycia czy nawet do celów spożywczych. Jest to natomiast sygnał, że należy pochylić się nad kwestią uzdatniania.
Długotrwałe spożywanie wody z wysoką zawartością żelaza może nieść ze sobą poważne konsekwencje dla zdrowia, w tym prowadzić do stanu zwanego hemochromatozą. Hemochromatoza powoduje gromadzenie się żelaza w organizmie, co może prowadzić do uszkodzenia narządów takich jak wątroba, serce i trzustka. Szczególnie narażone są na to małe dzieci.
Wysoki poziom żelaza w wodzie pobieranej prosto ze studni stanowi również czynnik rozwoju bakterii beztlenowych, które osadzają się w instalacji, w tym w hydroforze i podgrzewaczu wody, powodując m.in. nieprzyjemne efekty zapachowe (odór siarkowodoru), same także stanowiąc zagrożenie dla zdrowia.
Wysokie stężenia żelaza w wodzie to jedna z najczęstszych przyczyn awarii w systemach wodociągowych. Długie bagatelizowanie tego problemu i rezygnacja z uzdatniania, może prowadzić do tworzenia się osadów żelaza, które blokują rury, zatykają filtry i zwiększają ryzyko korozji wewnętrznej.
Długotrwałe korzystanie z zażelazionej wody jest skrajnie szkodliwe dla urządzeń grzewczych i AGD, skutkując awariami kotłów, podgrzewaczy wody, grzałek, czajników, pralek, zmywarek czy suszarek elektrycznych.
Trzeba również wspomnieć o efektach estetycznych. Żelazo w wodzie szybko się utlenia i osadza na armaturze, muszli toaletowej, umywalkach, zlewozmywaku etc. Z czasem rdzawe plamy stają się niemożliwe do usunięcia, a jedynym ratunkiem będzie wymiana tych elementów na nowe, co oczywiście generuje wysokie koszty.
Wiedząc o tym, że woda pobierana ze studni ma wysoką zawartość żelaza, należy ją uzdatniać. Istnieje wiele skutecznych metod usuwania nadmiaru żelaza:
Dobór odpowiedniej metody uzdatniania wody z wysoką zawartością żelaza warto powierzyć ekspertowi, który uwzględni nie tylko skład fizykochemiczny wody, ale także rodzaj instalacji, wydajność źródła i pompy oraz prognozowane zużycie wody w gospodarstwie domowym.
Z takiego bezpłatnego doradztwa mogą skorzystać klienci naszego sklepu internetowego.
Masz zażelazioną wodę? Eksperci Hydros są do Twojej dyspozycji